میراث فرهنگی، هنری، گرشگری و صنایع‌دستی

هنر نزد ایرانان است و بس

هنر در طول تاریخ، رد پای پاک نشدنی و ثابتی دارد. نقش و نگاره‌های به جا مانده از نخستین انسان‌ها، نشان از ابتدایی‌ترین انعکاس هنر، برای نسل‌های آینده بشری است. اجداد ما برای انتقال مفاهیم، شیوه زندگی، رویدادها و رویاهای خود و همچنین نشان دادن آن به دیگران، به درستی از هنر استفاده کردند.

طی گذر تاریخ، از نسلی به نسل و جامعه‌ای به جامعه دیگر، همچنین ایجاد فرهنگ‌های مختلف، هنر رفته‌رفته تکامل پیدا کرد. به عنوان انتقال‌دهنده اصلی فرهنگ‌ها، رویاها و حتی رویدادهای تاریخی در جوامع کوچک و بزرگ، هنر نقش اصلی را ایفا کرده است.

ریشه پیدایش هر فرهنگی را باید در دل هنر جستجو کرد. در واقع هنر، فرهنگ و تمدن را ایجاد کرده و تکامل می‌بخشد. غافل شدن از آن به عنوان مهم‌ترین عامل پیشرفت جامعه، باعث عدم رشد و توسعه فرهنگی و اقتصادی خواهد شد.

این مهم امروزه در کشورهای توسعه‌یافته، در قالب‌های مختلف، از جمله موزه‌ها، گالری‌ها، تئاترها و همچنین حوزه‌هایی مانند صنعت پوشاک و مد، فرش، سینما و ... به صورت محسوسی قابل لمس است.

زمانی که صحبت از گردشگری می‌شود، جذب و توسعه، اصلی‌ترین تقاضا است و هنر می‌تواند به عنوان مهم‌ترین عامل درونی برای گردشگران، به صورت آگاه و ناخودآگاه، تأثیرگذارترین عامل بیرونی برای این تقاضا تلقی گردد. به واسطه درهم‌آمیختگی هنر با روح هستی و انسان، تأثیر مستقیم آن بر ذهن مخاطب به سرعت می‌نشیند.

این روزها، پس از گذشت سال‌ها از نخستین انسان تا انسان هوشمند، همچنان نیاز به هنر و وابستگی به آن در همه ابعادش لازم و ضروری است. اما کمبود جایگاه هنر در وزارتخانه این صنعت، به صورت مشخص، جای تأمل و بررسی دارد.

وزارتخانه دو معاونت را فراموش کرده است. اولی معاونت اقتصادی است. گویا دوستان، معاونت سرمایه‌گذاری را با اقتصادی یکی می‌پندارند یا نیازی نمی‌بینند که وجود داشته باشد. آن هم در شرایطی که اقتصاد کشور بیمار و از پا افتاده است. همچنین صنعت نفت، از هر سو، مورد تهدید است؛ راه نجات، فقط صنعت گردشگری است.

مطالعات تاریخ‌شناسی (آینده‌پژوهی) نشان می‌دهد بشر به سمت استفاده از انرژی‌های پاک و دنیای دیجیتال حرکت می‌کند. این بهترین فرصت برای ایران است تا در صدر کشورهای پیشرفته و قدرتمند این صنعت قرار بگیرد و پرچم‌دار گردشگری خاورمیانه باشد.

معاونت هنری، معاونت بعدی است. این معاونت، با تمرکز بر ابعاد هنری این صنعت و تعامل با دیگر صنایع مانند سینما، فرش، صنایع‌دستی، پوشاک و مد و ... با کمک گردشگری الکترونیک، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاونت هنری صدا و سیما، می‌تواند راهی نوین در این صنعت برای رشد بیشتر و پیشتازی، همچنین رقابت برنده‌واری با کشورهای منطقه ایجاد کند.

برای مثال تصور کنید گردشگران خارجی در شهرک‌های سینمایی کشور، با لباس‌های مخصوص دلارهای خود را خرج می‌کنند. توسعه موزه‌های خصوصی کشور با استفاده از وب‌سایت‌ها، برای نمایش تمامی آثار و درآمد ارزی این موزه‌ها به صورت ۲۴ ساعته از سراسر دنیا، حتی نمایش اشیای موزه‌ها در دنیای متاورس که آینده دنیا را رقم خواهد زد، نمونه خوبی برای استفاده از گردشگری هنری خواهد بود.

وقتی بحث پیرامون دستاوردهای نسل جوان، در قالب‌های مختلف از جمله آثار هنری در گالری‌های مختلف باشد، توجه‌ها جلب می‌شود. حال با حمایت یک نهاد مشخص و با برنامه‌ریزی برای توسعه این گالری‌ها، در قالب گردشگری هنری و حتی بازدید هدفمند موزه‌های خصوصی، در کنار موزه‌های دولتی، به صورت واقعی و مجازی، می‌تواند در راستای توانمندسازی آنها، مزیت رقابتی ویژه‌ای در منطقه باشد که دیگر کشورها تا حدود زیادی از آن بی‌بهره هستند.

گردشگری هنری می‌تواند گوی رقابت را حتی از گردشگری سلامت برباید و نویدی باشد برای نسل جوان و آینده کشور تا با همکاری و استفاده هدفمند از این پتانسیل و جذب سرمایه‌گذاران خلاق، از اقتصاد بیمار به سمت اقتصاد شکوفا حرکت کنیم.

میراث فرهنگی، هنری، گردشگری و صنایع‌دستی، مجموعه‌ای است که باید درست شود و ضروری است که با ایجاد معاونت آن، فضا را برای رشد بیشتر مهیا کرد.

مجله سفرنویسان، با توجه به این پتانسیل و به عنوان پرچم‌دار و پیشرو این موضوع، عبارت "وزارت میراث فرهنگی، هنری، گردشگری و صنایع‌دستی" را در تمامی مطالب خود به صورت رسمی درج می‌نماید و این مهم به تمامی مسئولان، به ویژه آقای وزیر، پیشنهاد می‌شود.