جایگاه رفیع بانوان در رشد منطقه‌ای گردشگری

بانوان همواره در تحقق اعتمادسازی و جهت دهی به توسعه هنرهای سنتی و صنایع دستی مهیجی را برای ً مناطق دور افتاده و کمتر شناخته شده که پتانسیل های منحصر به فرد و بعضا مخاطب و جامعه هدف ایجاد می کند، اتفاقات مهم و به سزایی را رقم زدند. گردشگری فارغ از تاثیرات قابل توجه جامعه‌شناختی بر روح و روان عموم مردم از اقشار گوناگون، یک فرآیند میان کارکردی، در برگیرنده طیف وسیعی از افراد با گرایشات، علایق و دیدگاه‌های مختلف است که با ایجاد قرابت‌های مادی و معنوی، به شناخت و درک عمیق از تضارب و تفاوت‌های فرهنگی میان جوامع می‌انجامد. این امر نهایتا موجب خواهد شد تا تنوع فرهنگی، آئینی و عرفیات اجتماعی در کشورهای گرداگرد گیتی به اختلافات جدی و اقتدارگرایی فکری نیانجامد و به مرور از متن، به حاشیه انتقال یابد. فعالیت‌های گردشگری و صنایع‌ مرتبط با آن بسته به نوع و زمینه عملکردی، بر خلاف صنایع سنگین که روحیه نسبتاً جدی و مدیریت پر تنش را می‌طلبد، جنس لطیف و مردم محوری دارد؛ چنان‌که در تعامل و ارتباط با توده‌های مردم، می‌بایست با ایجاد فضاهای دوستانه و روابط انسانی گرم، به رونق و ادامه روند جذب و توسعه گردشگری پرداخت. لازمه این مهم، شناخت ظرفیت‌های نیمی از جوامع که متشکل از بانوان است، خواهد بود که در جامعه گردشگری حال حاضر دنیا، به عنوان مدیرانی موفق، نقش آفرینی می‌کنند.

 به لحاظ آماری حدود 67 درصد از صنایع گردشگری جهان، از جمله دفاتر خدمات، هتل‌ها و اقامت‌گاه‌ها، سازمان‌هاو نهادهای حاکمیتی در زمینه گردشگری، مراکز جذب سرمایه و زیرساخت‌های مرتبط تحت مدیریت عالی یا میانی، توسط بانوان اداره می‌شود که این موضوع بر اهمیت و نقش انکار ناپذیر آنان در این صنعت صحه می‌گذارد. این مقوله با مولفه‌های متفاوتی در ایران نیز حاکم است، اما با افزودن نقش‌‌های کلیدی دیگری در توان‌مندسازی و تولید ثروت در مناطق کمتر توسعه‌یافته و حائز ظرفیت‌های سرمایه‌گذاری حوزه گردشگری که معمولاً به‌طور ارگانیک شناسایی و شناخته می‌شوند. یکی از ویژگی‌های مهم در توسعه و رونق صنعت گردشگری، به‌خصوص در جوامع کوچک محلی و روستایی، اعتمادسازی سازنده و ایجاد شناخت از امکانات و عوایدی است که با ورود علاقه‌مند به عناصر تاریخی، فرهنگی در حیطه فرهنگ عامه و سنت‌های کهن و مواریث طبیعی برای ساکنان به‌همراه خواهد آورد.

 بانوان همواره در تحقق اعتمادسازی و جهت دهی به توسعه هنرهای سنتی و صنایع‌دستی مناطق دور افتاده و کمتر شناخته شده که پتانسیل‌های منحصر به‌فرد و بعضاً مهیجی را برای مخاطب و جامعه هدف ایجاد می‌کند، اتفاقات مهم و به سزایی را رقم زدند که در بسیاری از موقعیت‌ها منتج به تغییرات گسترده اقتصادی، کالبدی و اجتماعی در روستا و جوامع محلی شده است. از نمونه‌های جذاب این موضوع، روستای قلعه بالا، از توابع شهرستان شاهرود است که با بافت تاریخی و ارزشمند پلکانی، به عنوان ماسوله استان سمنان شناخته می‌شود. این روستا تا یک دهه گذشته برای بسیاری از علاقه‌مندان به گردشگری طبیعی و تاریخی در کشور، نام آشنا یا شناخته شده‌ای نبود، تا زمانی‌که یک بانو با ابتکار عمل، واحدی مسکونی تاریخی در بافت پلکانی را خریداری و آن‌را به اقامتگاه بوم‌گردی تبدیل نمود. از این‌رو با اعتمادسازی در جامعه محلی و تأمین زیرساخت‌های فرهنگی لازم، نظیر برگزاری جلسات مشترک با ده‌یاری، شورای روستا، موثران و اشخاص ذی‌نفوذ در میان مردم که عمدتاً در بدو کار گارد بسته‌ای در برابر ورود گردشگر و اشخاص غریبه به روستا دارند؛ توانست ضمن تبلیغات و معرفی ظرفیت‌های طبیعی، تاریخی و معنوی این خطه، به رشد و توسعه اقتصادی روستا کمک کند، تا جایی که امروز با گذشت کمتر از 10 سال از راه اندازی نخستین اقامتگاه بوم‌گردی در روستای قلعه بالا، این روستا دارای 12 اقامتگاه بوم‌گردی فعال و 30 متقاضی جدید در این حوزه می‌باشد. 

همچنین چندین کارگاه صنایع‌دستی با محوریت تولید منسوجات سنتی، لباس‌های محلی، انواع پوشاک و دوخت و تولید زیورآلات پارچه‌ای و فلزی در این روستا، موجب رونق اقتصادی و توان‌مندسازی جامعه محلی، به‌خصوص بانوان شده است، که تا پیش از این صرفا متکی به محصولات دامی و کشاورزی بودند. بی شک یکی ضروریات جامعه متمدن و مدرن، بهره‌گیری از ظرفیت عظیم بانوان در تمامی ابعاد و البته ایجاد زمینه‌های توسعه کسب و کارهای فردی به‌منظور استقلال عمل اقتصادی و رشد و اعتلای کشور در ابعاد گوناگون است که باعث ارتقاء جایگاه بانوان در فرآیند‌های مدیریتی، اجرایی و تصمیم‌گیری‌های استراتژیک ملی خواهد شد و نگاه دنیا را به ایران در زمینه مشارکت و تکریم زنان در جامعه مدنی، به سمت واقع‌بینی سوق خواهد داد.