تجربه‌ای متفاوت در سواحل ایتالیا؛ از رایحه لیمو تا ویلاهای تاریخی

پاییز که می‌رسد و ازدحام گردشگران در کرانه‌های دریاچه‌های گاردا و کوموی ایتالیا کمتر می‌شود، فرصت مناسبی پیش می‌آید تا آرام بگیرید و عطر لیموهای تازه را استشمام کنید.

ما در شهر کوچکی در شمال ایتالیا به نام گارگنانو بودیم، در صومعه‌ای متعلق به قرن سیزدهم که توسط فرانسیس آسیزی تأسیس شده بود. راهبان فرقه فرانسیسکن بودند که پرورش مرکبات را در سواحل دریاچه گاردا رواج دادند و این منطقه بعدها به ریویرای لیموها معروف شد.

همراه با راهنمایمان به نام مرلین، به سمت یکی از آخرین گلخانه‌های سنگی باقی‌مانده قدم زدیم که زمانی خط ساحلی دریاچه را پر کرده بودند. با برداشت سالانه ۲۰ میلیون لیمو برای صادرات، مرکبات ریویرای لیموها برای نسل‌های متمادی ثروت خارق‌العاده‌ای برای این منطقه به ارمغان آورد.

مرلین از بنیان‌گذاران تعاونی کشاورزی منطقه است که برای محافظت از باغ‌های مرکبات و زیتون، تاکستان‌ها و جنگل‌های غار در اطراف دریاچه گاردا فعالیت می‌کند. مأموریت این تعاونی، ترویج گردشگری‌ است که به سنت‌های بومی و حفاظت از محیط زیست احترام بگذارد.

در فروشگاه تعاونی به نام تره‌ا‌ساپوری، مرلین ما را به چشیدن مرباها و کمپوت‌های مرکبات و همچنین لیگورهای مختلف گیاهی و مرکبات راهنمایی کرد. در شهر ساحلی همسایه به نام سالو، در پیاده‌روی وسیع کنار دریاچه قدم زدیم که با درختان مرکبات پوشیده شده و میوه‌هایشان زیر نور آفتاب می‌درخشید.

هم دی.اچ. لارنس و هم بنیتو موسولینی زمانی در گارگنانو اقامت داشتند، که نشان می‌دهد جذابیت این منطقه فراتر از گروه‌های خاص است. این شهر میزبان ویلا بتونی است که محلی‌ها آن را ورسای کوچک می‌نامند، عمارتی حیرت‌انگیز که با ثروت حاصل از باغ‌های لیمو ساخته شد.

استخر سرپوشیده-رو باز در لفای ریزورت اند اسپا در دریاچه گاردا. عکس: لفای ریزورتس

لفای ریزورت اند اسپا

در تپه‌های بالای گارگنانو، لفای ریزورت اند اسپا در محاصره پارکی ۲۷ هکتاری از باغ‌های زیتون و تراس‌های طبیعی قرار دارد. این اقامتگاه که عضوی از مجموعه پرفررد هتلز اند ریزورتس است، به‌عنوان واحه‌ای برای تندرستی و آرامش شناخته می‌شود. علاوه بر استخر بی‌نهایت روباز، اسپای این هتل شامل هفت نوع سونا، شش منطقه استراحت و استخرها و جکوزی‌های مختلف است.

در راستای تمرکز این مجموعه بر سلامت کلی، رستوران گرامن و سرآشپز میشلن‌ستاره آن با برنامه غذایی ویتال گورمه، از رژیم مدیترانه‌ای حمایت می‌کنند که در آن از مواد فصلی، روغن زیتون فرابکر همراه با مرکبات و گیاهان محلی استفاده می‌شود.

در لفای، مهمانان آزادند با لباس راحتی در محوطه پرسه بزنند، که این امر بر فضای آرام مجموعه می‌افزاید. این حس آرامش، خوابی عمیق‌تر در اتاق‌ها و سوئیت‌های هتل به ارمغان می‌آورد، که بالکن‌هایشان مشرف به پارک روستایی و دریاچه است.

همان‌طور که دی.اچ. لارنس درباره این منطقه نوشته: «همه چیز آنقدر خوب است که نمی‌شود توصیفش کرد و اصلاً توریستی نیست.»

یکی از بهترین راه‌ها برای مشاهده عظمت دریاچه گاردا، سفر با قایق تندروی ۱۰۱۷ فراوشر لیدو است که توسط لفای سفارشی‌سازی شده. در دل تپه‌های بالای دریاچه، موزه دلا کارتا قرار دارد، موزه‌ای که به تولید کاغذ در قرون وسطی اختصاص یافته. کمی دورتر در گاردونه ریویرا، ویتوریاله دلی ایتالیانی واقع شده، دژ و موزه عظیمی که به یادبود زندگی شاعر گابریله دانونزیو ساخته شده.

بار هتل پاسالاکوا، عضوی از مجموعه پرفررد هتلز اند ریزورتس. عکس: پاسالاکوا

پاسالاکوا در دریاچه کومو

برای سال‌ها، دریاچه گاردا در سایه خواهر پرزرق و برق‌ترش، دریاچه کومو قرار داشت. دریاچه کومو که حدود یک ساعت از میلان فاصله دارد، میزبان ویلاهای تاریخی و نئوکلاسیک متعددی است.

بازدیدکنندگان از ویلا دل بالبیانلو اغلب حس آشنایی عجیبی دارند، چرا که این عمارت در فیلم‌هایی مانند «جنگ ستارگان: قسمت دوم — حمله کلون‌ها» و «کازینو رویال» سال ۲۰۰۶ به تصویر کشیده شده. این خانه سابق گیدو مونزینو، اولین فرد ایتالیایی که قله اورست را فتح کرد، هم یادبودی از زندگی افسانه‌ای این مکتشف است و هم گواهی بر مدیریت بنیاد ملی ایتالیا که ویلا را در شرایط بی‌نظیر نگه می‌دارد.

در روستای باستانی مولترازیو در شاخه جنوب غربی دریاچه کومو، سنت ایتالیایی لا ویلاگیاتورا در هتل پاسالاکوا زنده است. لا ویلاگیاتورا که آیین سالانه خانواده‌های ایتالیایی است، به معنای نقل مکان فصلی از شهر به حومه است و اغلب با مفهوم دولچه فار نینته یا «بیکاری شیرین» ترکیب می‌شود.

این عمارت که در اصل در قرن هجدهم توسط کنت لوچینی-پاسالاکوا ساخته شد و بعدها متعلق به آهنگساز ایتالیایی وینچنزو بلینی بود، با ۲۴ اتاق در بالای دریاچه کومو قرار دارد و کاملاً توسط هفت هکتار باغ‌های پلکانی، فواره‌ها و مجموعه‌ای از تونل‌های مخفی که به دریاچه و اسکله خصوصی منتهی می‌شوند، احاطه شده.

این ویلا که عضوی از مجموعه پرفررد هتلز اند ریزورتس است، پس از بازسازی دقیق سه‌ساله، در سال ۲۰۲۲ مجدداً افتتاح شد.

هنگام قدم زدن در اتاق‌های مجلل آن، به راحتی می‌توان به زمانی سفر کرد که مهمانانی مانند ناپلئون بناپارت و وینستون چرچیل تحت تأثیر جادوی ویوره ایتالیانو قرار گرفتند.

دروازه ورودی ویلا سولا کابیاتی، جایی که مهمانان گرند هتل ترمتزو می‌توانند شام خصوصی ترتیب دهند. عکس: گرند هتل ترمتزو

گرند هتل ترمتزو

کمی بالاتر در امتداد دریاچه، شهر ترمتزو قرار دارد، جایی که بازدیدکنندگان در باغ‌ها و جنگل‌های ۲۰ هکتاری ویلا کارلوتا متعلق به قرن هجدهم گردش می‌کنند. اتاق‌های این ویلا با مجسمه‌های کانووا و نقاشی‌های هایتس تزئین شده و گالری زیبای طبقه فوقانی، چشم‌اندازی نفس‌گیر از دریاچه ارائه می‌دهد.

یکی از نقاط دیدنی در امتداد دریاچه کومو، ترمتزو میزبان گرند هتل ترمتزو است که در سال ۱۹۱۰ در میان باغ‌های گیاه‌شناسی ویلا کارلوتا ساخته شد. با چشماندازی رو به دریاچه و شبه‌جزیره بلاجیو، مهمانان این کاخ آرت نوو به لیدوی هتل دسترسی دارند، جایی که دو قایق موتوری ونیزی آماده گشت‌زنی در دریاچه هستند.

اتاق‌ها و سوئیت‌های زیبای گرند هتل ترمتزو دارای کمدهای آینه‌داری هستند که مینی‌بارهای مخفی را نشان می‌دهند و تلویزیون‌ها در صندوق‌های چمدان قدیمی پنهان شده‌اند.

انوتکا لاسکال که در زیرزمین شراب هتل جای گرفته، کاچو ا پپه را کنار میز و همراه با ترافل سیاه سرو می‌کند. در ویلا همسایه به نام سولا کابیاتی، مهمانان هتل می‌توانند شام‌های خصوصی ترتیب دهند که در میان مجموعه‌ای بی‌قیمت از نقاشی‌های دیواری، تابلوهای بافته و شاهکارهای هنری قرن هجدهم برگزار می‌شود.

ریزوتو با زعفران و ورق طلا که در رستوران لا ترازا گوالتیرو مارکزی در گرند هتل ترمتزو سرو می‌شود. عکس: گرند هتل ترمتزو

رستوران فاین‌داینینگ هتل به نام لا ترازا گوالتیرو مارکزی، به افتخار سرآشپز ایتالیایی نام‌گذاری شده که با غذاهای امضایی مانند ریزوتوی زعفران با ورق طلا و خرچنگ دریایی پخته شده روی سس فلفل دلمه‌ای، انقلابی در آشپزی ایتالیایی به پا کرد. من هر دو را سفارش دادم و ذره‌ای در بشقابم باقی نگذاشتم.

صبح روز بعد، به قله بلودره هتل پیاده‌روی کردم، زیر درخت زیتون ۳۰۰ ساله ایستادم و به دریاچه لاجوردی نگاه کردم در حالی که آواز پرندگان هوا را پر کرده بود.

برای قرن‌ها، شاعران، نویسندگان، هنرمندان و آهنگسازان تلاش کرده‌اند زیبایی این دریاچه‌ها را به تصویر بکشند — و با این حال، هیچ چیز به زیبایی زندگی در لحظه حال نیست.

منبع : https://www.travelweekly.com/Europe-Travel/Savoring-the-sweet-idleness-on-two-Italian-lakes