گشت دریایی کرواسی با کشتی تفریحی مای ویش؛ سفری متفاوت در دل جزایر

سفر دریایی در کرواسی با بسیاری از تورهای مشابه تفاوت دارد. برخلاف سفرهای شبانه‌روزی که هر صبح در بندری تازه پهلو می‌گیرند، اینجا با طلوع خورشید حرکت آغاز می‌شود. به جای آنکه روز را در مقصدی بگذرانید، این مناظر هستند که به سراغ شما می‌آیند.

ابتدا مکانی آرام و اغلب خلوت پیش رو قرار می‌گیرد؛ یک خلیج کوچک، آبراهی محصور یا نوار ساحلی کوتاه. از یک سو منظره‌ای کوهستانی و ناهموار دیده می‌شود و از سوی دیگر گستره‌ای از آب‌های نیلگون که تا جزایر دورتر امتداد دارد. خط ساحلی اصلی کرواسی بیش از ۱۷۰۰ کیلومتر است و بیش از هزار جزیره و جزیره‌ک در آن پراکنده شده‌اند. بنابراین اگرچه این یک سفر دریایی است، اما هیچ‌گاه خشکی از نظر دور نمی‌شود و معمولاً در هر جهت می‌توان خشکی را دید.

هر صبح توقفی برای شنا در نظر گرفته شده و پس از آن ناهاری سه‌پایه روی عرشه سرو می‌شود. معمولاً پیش از رسیدن به شهر بندری بعدی، پیاده‌رویی همراه با راهنما انجام می‌گیرد.

گاهی پیش از غروب آفتاب، فرصتی برای شنا در ساحل کوچکی فراهم می‌شود و پس از آن نوشیدنی روی عرشه و تماشای فرو رفتن خورشید در افق لذت بخش است. تنها دو شب شام روی کشتی صرف می‌شود و باقی شب‌ها فرصت گشت‌وگذار شخصی و تجربه رستوران‌های متعدد و مقرون‌به‌صرفه کنار آب فراهم است. پس از شام، قدم‌زنی کوتاه در خیابان‌های پرجنب‌وجوش و بازگشت به محل اقامت پایان‌بخش روز خواهد بود.

کشتی – مای ویش

مای ویش یک یخت موتوری است که گنجایش ۳۶ مهمان را دارد. عرشه اصلی به سالن ناهارخوری دلبازی اختصاص یافته که به تراس سرپوشیده‌ای با مبل و صندلی‌های راحت راه دارد. طبقه بالا نیز فضای دیگری برای استراحت است و با بالا رفتن از پلکان دیگر به سکوی آفتاب‌گیر با تخت‌های استراحت و جکوزی می‌رسید. در بخش جلویی نیز فضای عرشه بیشتری وجود دارد. در انتهای کشتی، سکویی برای ورود به آب تعبیه شده و کایاک‌های بادی، تخته‌های پارویی، ماسک غواصی و اسباب‌بازی‌های آبی برای توقف‌های روزانه شنا در دسترس است. اتاق‌ها بین آنهایی که بالکن دارند و آنهایی که در نیم‌طبقه پایین‌تر با دو پنجره دایره‌ای در سطح چشم قرار گرفته‌اند، تقسیم شده‌اند. سرویس‌های بهداشتی و حمام اندازه مناسبی دارند و تلویزیون‌ها شبکه‌های اسکای و بی‌بی‌سی نیوز را پخش می‌کنند. تزیینات داخلی اتاق‌ها و فضای کلی کشتی، ترکیبی از سبک اروپایی و مدرن است با رنگ‌بندی غالب خاکستری در طیف‌های مختلف، مشکی و نقره‌ای.

غذا

تنها دو وعده شام روی کشتی سرو می‌شود: شام خوشامدگویی و شام کاپیتان. برای ما، شام کاپیتان یک وعده چهارپایه بود: پیش‌غذایی شامل سالاد اختاپوس، پاته تن و ماهی سالمون دودی همراه با نان بروشتا، سپس ریزوتو مرکب و غذای اصلی ماهی سی‌باس کبابی و میگو روی پوره نخودفرنگی و در پایان کیک شکلات سفید. هر شام با یک لیوان شراب همراه بود، اما نوشیدنی‌ها عموماً جداگانه حساب می‌شوند. ناهار یک وعده سه‌پایه است، به جز یک بوفه عالی که شامل ماهی مرکب، میگوی بزرگ، اسپاگتی با میگو، ریزوتو قارچ پورچینی، استیک و موارد بسیار دیگر بود. صبحانه ترکیبی از غذاهای سرخ‌کردنی مانند بیکن و سوسیس و همچنین مدیترانه‌ای با سبزیجات کبابی فراوان، پنیر و ژامبون، به همراه میوه تازه (هلوی رسیده و زردآلو) و تخم‌مرغ به درخواست سرو می‌شود. یک دستگاه قهوه‌ساز رایگان در طول روز قهوه اصل سرو می‌کند.

روز اول

خیابان اصلی استرادون در دوبروونیک…

پرواز ما به سمت دوبروونیک از کنار ساحل و دنیای جزایری که قرار است کشف کنیم، گذشت. یک رانندگی سی‌دقیقه‌ای در جاده ساحلی، مناظر خیره‌کننده‌ای از شهر سنگی را نمایان کرد. کشتی ما در انتهای اسکله طولانی و فژوردمانند گروژ، پنهان در کنار چند شناور دیگر و در سایه پل مرتفع فرانیو توجمان پهلو گرفته بود. با ورود مهمانان، بوفه‌ای همراه با نوشیدنی گازدار برپا شد و سپس پیاده به سمت اسکله اصلی رفتیم (که کار آسانی نبود چون به نظر می‌رسد کروات‌ها علاقه‌ای به پیاده‌رو ندارند). در بعدازظهر، اتوبوسی به رهبری بیلجانا سربو، راهنمای خوش‌برخورد و مطلع سفر، ما را برای گردشی در شهر قدیمی داخل دیوارها برد. من به ساحل کوچک بانیه درست بیرون دیوارها رفتم – شلوغ اما در مکانی فوق‌العاده – و با یک بستنی روی اسکله سنگی قدیمی نشستم. بعدتر، نوبت شام خوشامدگویی، یکی از تنها دو شام روی کشتی بود.

ساحل زیبا و پرازدحام بانیه در دوبروونیک، درست بیرون دروازه شهر

روز دوم

جزیره صدف مالی ستون…

با ترک دوبروونیک، به آرامی دورنمایی پانوراما از دیوارهای باستانی را پشت سر گذاشتیم و به سمت شهرک ساحلی کوچک اسلانو در خشکی حرکت کردیم (پیش از آن در خلیجی پنهان توقفی برای شنا داشتیم). یک سفر بیست‌دقیقه‌ای با اتوبوس و ما در مالی ستون، در انتهای آبراهی طولانی پشت یک شبه‌جزیره طویل‌تر بودیم، جایی که ترکیب آب دریا و آب شیرین رود و کوه‌ها از زمان رومی‌ها موجب رونق پرورش صدف شده است. قایقی کوچک ما را به جزیره‌ای کوچک برد که در آن صدف‌های نامحدود، ریز و شیرین، همراه با صدف دوکفه‌ای و شراب سفید سرو شد که همه بخشی از هزینه سفر بودند. بازگشت به مای ویش و نوبت شام کاپیتان با میان‌پرده‌های موسیقی توسط سه‌نوازنده شاد، ترکیبی از موسیقی مدیترانه جنوبی و فضایی شبیه اسکله ساوتند. پیاده‌روی کنار آب زیر نور ماه با رعدوبرق‌های متعدد در دریا روشن‌تر شد.

روز سوم

به سوی آب‌های نیلگون… توقف شنا در جزیره کورچولا

توقف شنا در صبحگاه نزدیک جزیره کورچولا. در اوایل بعدازظهر، در شهر هم‌نام پهلو گرفتیم که خود را زادگاه جهان‌گرد مارکو پولو می‌داند. بندر سنگی مملو از قایق‌های تفریحی کوچک، یخت، کشتی‌های بادبانی و کشتی‌های مسافربری به سمت خشکی بود. بیلجانا ما را به گشت‌وگذاری در کوچه‌های باریک پر از کافه و رستوران برد، میزهایی که از در بیرون زده یا حیاط‌های سنگی قدیمی را پر کرده بودند. با غروب آفتاب، جای خود را در بخش رنگارنگ کنار آب برای شامی متشکل از اختاپوس کبابی و ریزوتو ترافل محکم کردیم. روز را با پیاده‌روی شبانه در مسیرهای پرپیچ‌وخم میان استحکامات، کنار ماریناها و گذر از کنار مکان‌های بیشتر برای خوردن و نوشیدن به پایان بردیم.

خط ساحلی خیره‌کننده کورچولا

روز چهارم

اسکله پر از یخت هیوار از دژ اسپانیولا در ارتفاع بالا دیده می‌شود

به سمت جزیره محبوب هیوار حرکت کردیم، اما با توقفی طولانی در خلیجی کوچک. ساحلی ریز، درختان کاجی که تا صخره‌های اطراف سرازیر شده بودند و ما در آواز دسته‌جمعی زنجره‌ها غرق شده بودیم، در حالی که شنا می‌کردیم، کایاک و پارو می‌زدیم و منظره دور خشکی را تماشا می‌کردیم.

همه سوار شدیم و به سمت هیوار رفتیم، نه خود شهر ترند هیوار، بلکه شهر شلوغ و خودمانی‌تر یلسا در سوی دیگر جزیره. از وینا تومیک، کارخانه شراب خانوادگی بازدید کردیم که تالاری طاق‌دار زیبا و زیرزمینی از جنس سنگ آهک به سبک کاخ دیوکلتیان در شهر اسپلیت در خشکی ساخته است. این مکان، محیطی فوق‌العاده خنک (به هر دو معنای کلمه) برای چشیدن شراب‌های درخشان، به ویژه شراب قرمز غنی پلاواک مالی جزیره، به همراه پنیر، گوشت و زیتون بود. اتوبوس ما را به خود هیوار برد، مملو از افراد خوش‌پوش و کشتی‌های تفریحی مجلل، از جمله دو کشتی دیگر از خط کشتی‌های کرواسی، شامل کشتی جدید ام‌وی آرتیس.

پنجم اوت بود، سی‌امین سالگرد پایان جنگ استقلال کرواسی و خوانندگان اپرا برای جمعیت برنامه اجرا می‌کردند. بازگشت به آرامش نسبی یلسا و در آن سوی اسکله روبروی کشتی ما، در رستوران روباز اوبالا، بهترین ماهی مرکب سرخ‌کرده‌ای که می‌توانید بچشید و یک بطری پلاواک مالی (از کارخانه شراب دیگر) با محتوای الکل قابل توجه ۱۵.۵ درصد. در اینجا نیز اپرا در میدان شهر عقب‌تر از آب در تاریکی ملایم و مطبوع اجرا می‌شد.

روز پنجم

ساحل شاخ طلایی

خورشید طلوع کرده و آسمان آبی بود وقتی به بول در جزیره براچ، با فاصله نیم‌ساعته از هیوار نزدیک شدیم. با یکی از آن قطارهای کوچک تفریحی در امتداد ساحل، بالا به میان باغ‌های زیتون و کاج‌ها و پایین به سمت ساحل سنگی مثلثی شکل شاخ طلایی (زلاتنی رات به زبان محلی) برده شدیم. شنا لذت‌بخشی بود، اگرچه اگر حواسم نبود، با وزش باد، سریع‌تر از قایق می‌توانستم به هیوار برسم.

من از مسیر زیبای کنار ساحل به سمت شهر بازگشتم، پیاده‌روی سی‌دقیقه‌ای که از کنار تکه‌های ساحل، زمین‌های بازی کودکان و خانه‌های رویایی محصور در کاج‌ها می‌گذشت. نگاهی سریع به چند مغازه – کلاه، تی‌شرت – و سپس دور جزیره به سمت پوچی‌شچا، خلیجی کوهستانی و دلربا حرکت کردیم. این شهر به مدرسه سنگ‌تراشی کنار آبش معروف است که دانش‌آموزان حتی از ۱۴ سالگی این هنر را می‌آموزند – آثاری که شامل ستون‌های کاخ سفید آمریکا و بازسازی کلیسای نوتردام پاریس شده است. بازدیدی کوتاه و سپس با یوسیپ رادیچ، سنگ‌تراش نامداری آشنا شدیم که ماکت سنگی عظیم کلیسای سنت پیتر واتیکان را به ما نشان داد.

این روز برای دو بار شنا کردن مناسب بود و من چند دقیقه در امتداد اسکله به سمت ساحل کوچکی رفتم، سپس از یک لیوان شراب روی عرشه فوقانی مای ویش لذت بردم و پیش از شام دیگر در فضای باز کنار آب (ماهی مرکب لذیذ بیشتر!)، در حالی که ماه تقریباً کامل برج ناقوس کلیسای سنت جروم را روشن کرده بود.

پوچی‌شچا با ساحلش

روز ششم

دریانوردی روی عرشه آفتاب‌گیر

ساعت صبحانه، دور پایین جزیره براچ، به سمت شمال در امتداد خشکی، گذر از کنار شهر اسپلیت در خلیج زیبایش و ادامه مسیر به نقطه‌ای زیر صخره‌های پوشیده از سبزی. نزدیک ساحل بامزه‌ای بودیم که خالی از سکنه بود به جز چند آدم برهنه که فکر می‌کردند جای خلوت‌ای پیدا کرده‌اند. همین دلیل کافی بود که در آب عمیق، زلال و نیلگون بمانیم، حتی اگر سنگ‌ریزه‌های ساحل هم ما را منصرف می‌کرد. دریانوردی کوتاه و رسیدن به اسپلیت، اسکله‌ای کنار بازار بزرگ، مملو از افرادی که سوار و پیاده کشتی‌های متعدد مسافربری به مقصد جزایر تفریحی می‌شدند.

در اینجا، شهر قدیمی درون دیوارهای عظیم کاخ بازنشستگی امپراتور روم، دیوکلتیان، جای گرفته و بیلجانا ما را به پیاده‌روی در کوچه‌های حیرت‌انگیزی برد که ناگهان به میدان‌های خیره‌کننده باز می‌شوند. زیربنای کاخ به طور غارمانه‌ای چشمگیر است، یکی از دیدنی‌های بزرگ کرواسی، اما به دلیل ورودیه، جزو تور نبود و من بعداً آن را دیدم. سپس به سمت کشتی بازگشتم و در حالی که با یک لیوان شراب نشسته بودم، تماشاگر جمعیت لباس‌قرمز، سفید و آبی بودم که به سمت ورزشگاه پولیود برای تماشای بازی تیم محلی هایدوک اسپلیت برابر رقیب آلبانیایی دینام در لیگ کنفرانس یوفا می‌رفتند (با نتیجه ۲-۱ برنده شدند). بازگشت به کوچه‌ها و ریزوتو زعفرانی با روکش ورقه طلای ۲۴ عیار به قیمت ۲۲ یورو بیرون رستوران پورتفینو و سپس پیاده‌روی کنار آب به سمت محل اقامت.

روز هفتم

توقف شنا در مسیر شیبنیک

آخرین توقف شنا و نقطه‌ای دلربا نزدیک جزیره زلارین. سپس دریانوردی از کنار دژ سنت نیکلاس، روی جزیره‌ای کوچک در مدخل کانال باریک منتهی به خلیج و شهر شیبنیک. سوار اتوبوس و به پارک ملی کرکا بیست دقیقه آن‌طرف‌تر رفتیم (همه شامل هزینه بود)، مکانی از آبشارها و دریاچه‌ها، پیاده‌رویی پرانرژی روی پل‌های چوبی. آخرین لیوان شراب غروب روی عرشه فوقانی و سپس گشتی کنار آب تا وقتی به ششولا، رستوران کوچکی با تراس کوچک سایه‌دار چسبیده به قایق‌های بادبانی تلو‌تلو‌خور برخوردیم. فیله کوسه، تن، ساردین، ماهی مرکب کبابی، خورش ماهی مرکب، به ندرت چیزی بالای ۲۰ یورو و غروب سرخ عظیمی روی آب، پایان تقریباً کاملی برای سفر.

آبشارهای پارک ملی کرکا

روز هشتم

ساحل کوچک و آرام شیبنیک

پرواز من از اسپلیت، تا ساعت ۱۷:۳۰ نبود، بنابراین چمدانم را رها کردم و در امتداد لبه آب، از کنار ششولا که در هوای مطبوع صبح خالی بود، راه افتادم. دورتر، در مسیر پرپیچ‌وخم، ساحل بانی قرار داشت که یک یا دو ساعت را در آن گذراندم و سپس پس از لذت بردن از زنجیره‌ای از مکان‌های رویایی بدون کوچک‌ترین زحمتی، راهی بازگشت شدم.

نکات کلیدی

نمای میز در ششولا در شیبنیک

* به یاد داشته باشید، این زندگی یختی است! درباره دریانوردی، شنا و استراحت است – پس بنشینید و لذت ببرید!

* مطمئن شوید که این همان چیزی است که می‌خواهید، چون ممکن است انتظارات شما را برآورده نکند. توقف‌های شنا دلربا هستند، اما آنها – به همراه حدود یک ساعت ناهار – به این معنی است که زمان گشت‌وگذار در مقاصد محدود است.

* خط کشتی کرواسی خدمات خوبی برای پیشنهاد و رزرو رستوران ارائه می‌دهد، اما احساس نکنید که حتماً باید از آن استفاده کنید – مکان‌های بسیار زیادی وجود دارند که هرگز گیر نمی‌کنید و گاهی بهتر است خودتان گشت بزنید و چیزی پیدا کنید. مکان‌های ساده‌تر غذاهای فوق‌العاده با قیمت‌های عالی دارند و دیروقت باز هستند.

* به یاد داشته باشید که لذت کشف صحنه رستوران‌ها هر شب، به بهای صرف نظر از رفتن به سالن ناهارخوری برای شام مانند اکثر سفرهای دریایی تمام می‌شود و وقتی بازمی‌گردید، حداکثر ممکن است چند مهمان را در حال نوشیدن از بار بیابید.

دریا، عرشه آفتاب‌گیر و مناظر…

جمع‌بندی

سفر دریایی که حال‌وهوای آرام یک سفر یخت شخصی را دارد، شنا و نشستن روی عرشه و لذت بردن از مناظر تقریباً دائماً در حال تغییر. شب‌ها در بندر با صرف غذا در رستوران‌ها به شما امکان می‌دهد مقصد را به گونه‌ای ببینید که در یک سفر دریایی بزرگتر ممکن نباشد و کشتی یخت‌مانند مهمانان کمی دارد که همه به سرعت با هم دوست می‌شوند.

چطور این سفر را تجربه کنیم

خط کشتی کرواسی تورهای هفت‌شبه با کشتی‌های کوچک را از ماه می تا اکتبر، با قیمت شروع از ۱۹۹۵ پوند به ازای هر نفر، شامل صبحانه، ناهار، دو شام، ترانسفر خصوصی، گشت‌ها و وای‌فای ارائه می‌دهد. هزینه پرواز، انعام و عوارض بندر شامل نمی‌شود.

مای ویش در حال استراحت در هیوار محبوب

منبع :‌https://www.thetravelmagazine.net/cruise-review-cruise-croatias-small-ship-adventure