مطالبات صنعت گردشگری؛ اعمال مدیریت یکپارچه

  امیر حسین مزینی فر؛ مشاور ارشد سرمایه گذاری صنعت دریایی   یک‌سال از دولت و و آغاز فعالیت‌های دولتمردان گذشت. در این یک‌سال اگر بخواهیم ارزیابی نسبت به دولت، در حوزه گردشگری و آقای وزیر داشته باشیم، یک‌سری فاکتورها را باید مد نظر قرار دهیم. ما پس از دو سال که صنعت گردشگری کاملا به خاطر کرونا نابود شد. با واکسیناسیون و اقدامات بعدی، تازه در حال جان گرفتن هستیم. از نظر من اگر بخواهیم موضوع عملکرد وزارت گردشگری را بررسی کنیم، موضوع اولی که باید بدان نگاه کنیم نحوه‌ی جبران خسارات دوران کروناست... که مجموعه دولت، برای خسارت ناشی از کرونا که چیزی حول و حوش ۳۵ هزار میلیارد تومان برآورد شد، چه اقدامی شده است؟ به صورت سوال مطرح می‌کنم، اگر هر کدام از دوستان، در وزارتخانه هستند، پاسخ دهند ممنون می‌شوم. چون من به صورت میدانی چیزی ندیدم. این خسارت و زیانی که صنعت گردشگری علی‌الخصوص بخش خصوصی دید، کجا قرار است جبران شود؟ و با چه شیوه‌ای؟ این یک نکته‌ی اساسی در ارزیابی کار وزارتخانه است. مورد دوم در بحث مجوزها و بوروکراسی اداری‌ است. در این یک‌سال با توجه به حاکمیتی که یک‌دست شده و الان مجموعه حاکمیت کاملا همسو هستند، چه اتفاق خاصی افتاده است؟ یعنی من به عنوان یک فعال حوزه‌ی گردشگری دریایی، مراجعه کنم به وزارت میراث فرهنگی، هنری، گردشگری و صنایع دستی با پارسال که دولت دیگری مستقر بود، چه تفاوت‌هایی کرده است؟ شخصا مراجعه کردم، اما تفاوتی ندیدم. آیا پنجره‌ی واحدی که سالها است از آن صحبت می‌شود، خصوصا درباره‌ی مجوزهای صنعت گردشگری، آیا به جایی رسیده و اقدامی شده است یا خیر؟ مورد سوم؛ به نظرم ما آماری داریم در دولت قبل که گفته‌اند سهم گردشگری حول و حوش ۳٪ تولید ناخالص ملی یا GDP است. و حول و حوش ۱۱ الی ۱۲ میلیارد دلار را شامل می‌شود. چه اقدامی برای افزایش این سهم گردشگری در تولید ناخالص ملی با توجه به تمام مزیت‌های مطلق و نسبی حوزه‌ی گردشگری که در ایران وجود دارد، شده است؟ آیا تغییری کرده است؟ آمارهایی که می‌دهند بالاخره متغیر است و اگر بخواهیم ارزیابی کنیم، باید با یک آمار دقیقی بگوییم. گر چه من به این آمار ۱۱ الی ۱۲ میلیارد دلار هم خوش‌بین نیستم و آن را جدی نمی‌گیرم! آن بخش‌هایی که توریست خارجی وارد می‌شود، در قالب آمار می‌آید، اگر آن‌ها را کم کنیم بنظرم این عدد به کمتر از نصف برسد. مورد چهارم اینکه در حوزه‌ی تبلیغات جهانی گردشگری، ما در این یک‌سال چه کرده‌ایم؟ برای حوزه‌ی گردشگری خارجی که وارد شود، چه اقدامی انجام شده است؟ عمده‌ی گردشگر خارجی ما از کشور عراق است و پس از آن آذربایجان و کشور‌های حاشیه‌ی خلیج فارس که در حوزه‌ی CIS روابط سببی و نسبی دارند و بیشتر رفت آمد می‌کنند. بخش عمده‌ای از آن هم بحث گردشگر مذهبی هست! در این حوزه برای گردشگر خارجی، چه اقدامی شده است؟ مورد آخر که از همه مهم‌تر است بحث راهبرد صنعت گردشگری است، یعنی این که آیا این دولت، مجموعه‌ی وزارتخانه گردشگری را بالاخره به عنوان یک صنعت پذیرفتند یا خیر؟ اگر پذیرفتند ساز و کارش چطور است؟ یعنی ن چه فرقی کرده است؟ اگر نپذیرفتند، چرا نپذیرفتند؟ اصلا ایران نیاز به صنعت گردشگری دارد؟ چه اتفاقی قرار است در این حوزه بیافتد؟ در حوزه‌ی گردشگری ساحلی و دریایی که برابر آتریکانالیز SWT تقریبا ۸۵ مزیت مطلق در این حوزه داریم، که داشتن یکی یا دو تای آن آرزوی خیلی از کشورهای بزرگ است. در این حوزه چه در کاغذ و چه در حرف، چه اقدامی شده است؟